نحوه ی از مادر گرفتن جوجه ها

[Dave_Doma]

یکی دیگر از دغدغه های هر دارنده عروس های جفت خورده چگونگی جدا کردن جوجه ها از والدین آنها به نحوی که سبب اختلال در تغذیه و سلامتی آنها نشود.است.

حال باید بیان نمود که معمولا زمانیکه جوجه ها به سنین سی الی سی و پنج روزگی می رسند لانه ی تکثیر را ترک می کنندو سعی می کنند که از والدین خود جدا شوند البته ممکن است که در این مرحله یکی از والدین اقدام به کندن پرهای جوجه ها کند که این علامت آمادگی جوج ها جهت جدا کردن آنها از والدین است.

درچنین حالتی باید پرنده ی مذکور را از جوجه دور کرد و به پرنده دیگر اجازه داد تا مدت باقیمانده را با جوجه ها بگذراند و اطمینان حاصل شود که جوجه ها می توانند به تنهایی و بودن کمک پدر و مادر غذا بخورند.

درچنین حالتی باید جوجه ها را جدا نمایید و به قفس دیگری منتقل کنید و غذای نرم و سهل الهظم به آنها بدهید و درمقابل والدین را مجددا تقویت نموده تا آمادگی جفت گیری و تخمگذاری دردوره های بعدی را داشته باشند.

و نکته ی مهم دیگر اینکه در طول یک سال می توانند به مدت سه دوره از عروس های جفت خورده جوجه گرفت و در فصل تابستان به عروس های خود استراحت بدهید و لانه تکثیر را بردارید.

زیرا آنان تنها در لانه تخمگذاری نموده و در صورتی که لانه ای نباشد جفتگیری و تخم گذاری نخواهند کرد.

توجه داشته باشید که در این دوران با دست به جوجه ها غذا ندهند ت آنها به راحتی از زمین غذا خوردن را یاد بگیرند.

قفس جوجه ها را در یک فضای آرام و با دما و نور مناسب قرار دهید و همواره آنان را تقویت نمایید.

[Dave_Doma]

جدا کردن جوجه از والدین هرچند عملی آسان هست ولی توصیه می کنم به اصول زیر توجه فرمایید تا در این مورد کمتر با مشکل مواجه بشید:



بهترین زمان جدا کردن جوجه معمولا زمانی هست که جوجه به صورت غریزی اقدام به خروج از لانه می کند که معمولا در سنین سی و پنج الی چهل روزگی چنین شرایطی پیش می آید



با این حال حتی زمانیکه جوجه از لانه خارج می شود، توانایی کاملی در خوردن و نوشیدن نداشته و همچنان توسط والدین خود تغذیه می شود...

که توصیه می کنم در کنار غذایی که از والدین می گیرد حتما شما هم دراین دوره به او آموزش خوردن و نوشیدن را داده تا با گذشت زمان با مشکل بد غذایی جوجه تون مواجه نشید...



حال در صورتی که برخی قصد دارند جوجه را به طور کامل از والدین جدا کنند و خود اقدام به تربیت و رام کردنش بپردازن بهتر است زمانی که جوجه لانه را ترک کرد، شما نیز جوجه را از قفس والدین جدا کنید و در قفس مجزا قرار دهید...

و ابتدا تا چند روزی مقداری از غذا و آب را با سرنگ به او داده و سپس اقدام به آموزش دون خور کردن و آب خور کردن او بپردازید...



ممکن هست جوجه بعد از جدا شدن از والدین خود، بی قراری کند و یا با ایجاد سر و صدا سعی در بیرون آمدن از قفس کند که پیشنهاد می کنم

بعد از قرار دادن جوجه در قفس مجزا او را کم کم از والدین جدا کنید و در فضایی قرار بدید که در مجاورت آنها نباشد...حتی الامکان فضایی ناشناس برای جوجه باشد...

در این شرایط جوجه برای مدت کوتاهی آرام بوده سپس به فضای جدید خود عادت می کند....

نکته:حتما پس از مطمئن شدن از آب و دون خور شدن جوجه ، او را به طور کامل از والدین خود جدا کنید...



در صورتی که هر گونه علائمی از پرکنی جوجه به دست والدین مشاهده شد، جوجه را خارج کرده و خود به او پرداخته...



حتما پس از جداسازی از غذاهای متنوع و مغذی برای جوجه استفاده کنید...

حتی الامکان تا قبل از یک سالگی از استحمام جوجه ی خودداری کنید...

جوجه یک ماهه

در قسمت اول به دو روش رایج جدا کردن جوجه ها یعنی ، جدا کردن در سنین 35 روزگی که روشی بی دردسر...که در این قسمت پس از جدا کردن جوجه ها ، علاوه بر گذاشتن آنها در قفسی مجزا می بایستی ، خومان به مدت 5 الی 10 روز دیگر به آنها غذا داده ، تا مشکلی از نظر آب و غذا نداشته باشند..و همچنین روش دیگری که از نظر خودم نچندان ناشایستی را بیان کردیم که می بایستی پرنده را پس از آنکه از توانایی در خورد آب و غذا مطمئن شدیم ، او را در قفس جداگانه بیندازیم،

روش های بالا هرچند اثر گذار بودند و هستند ولی یک سری معایبی دارند که از جمله می توان به:
ضرر به جوجه ها از جمله بدنی و عاطفی(غریزتا)

مثل:
1.اقدام به خود پرکنی جوجه
2.اعتصاب غذا از سوی جوجه
3.منزوی شدن جوجه
4.صدمه زدن جوجه به خود مانند خراش دادن بینی به وسیله ی میله های قفس
یاگیر دادن بال های خود به گوشه و اطراف قفس جهت آزاد شدن از محیط جدید و ناامن خود
با این وجود بسیاری از افراد همچنان از این روش استفاده کرده و ضررهای آن را می پذیرند...

اکنون در قسمت دوم یا همان قسمت نهایی قصد دارم شیوه ی تجربی و بهتری را به شما آموزش داده تا این مانع را به سرعت هموار کنید...

در این روش سن جوجه برای جدا سازی مطرح نیست ، بنابراین شما می توانید جوجه را حتی از سنین چهار ماهگی به قفس جدید منتقل نمایید...

بدین منظور، در کنار قفس جوجه و والدین، قفس جدید را قرار دهید، در هر دو قفس را باز گذاشته و درگاه هر دو قفس را به یکدیگر بچسبانید...

پس از گذشت ساعاتی شاهد دخول و رفت آمد والدین و جوجه ها به درون قفس جدید خواهیم بود..

در این روش جوجه با محیط جدید بی دغدغه و بدون استرس آشنا می شود، حال پس از گذشت یک هفته ، یعنی زمانی که جوجه با قفس جدید خود انس گرفت، شما می توانید به تدریج قفس ها را از یکدیگر جدا کرده و در کنار یکدیگر قرار دهید... یا اینکه قفس ها را کاملا از یکدیگر دور نمایید..

نکته:
قفس های جوجه پران، یکی دیگر از قفس هایی برای انجام این عمل هستند، جوجه پران ها اغلب شامل مجموعه ای از چند قفس بوده که در یک ردیف و در کنار یکدیگر قرار گرفته، و همچنین برخی از جوجه پران ها تا چند طبقه خواهند بود...
ترتیب قفس های جوجه پران به این شکل هست که ، ما بین هر قفس یک دیوار متحرک قرار می گیرد که باعث جدایی بین یک یا چند پرنده با سایر پرنده های دیگر می شود، حال زمانی که می خواهیم از این دسته قفس ها استفاده کنیم، پس از آنگه اطمینان حاصل شد که جوجه خود توانایی خوردن و آشامیدن را دارد، با قرار دادن دیوار متحرک ما بین دو قفس ، می توان جوجه را از والدین خود جدا نمود...

و در آخر

علاوه بر روش های بالا، روش های گوناگون دیگری هم برای جداسازی جوجه از والدین وجود دارد، که اغلب در شرایط و جاهایی کاربرد دارد که ما صاحب چند عروس هلندی دیگر باشیم

مانند این روش که یکی از ساده ترین روش ها است:

پس از اطمینان کامل از خوردن و آشامیدن جوجه ی مورد نظر، وی را از قفس والدین جدا کرده ، و وارد قفسی از مجموعه ی عروس ها کرده،و جوجه با وارد شدن به محیطی از هم نوعان خود به آن شرایط در زمان کوتاهی عادت خواهد کرد.......

در صورتی که شما نیز روش های دیگر و بهتری می شناسید لطفا عنوان کنید تا به ضمیمه ی این پست قرار گیرد..

منبع:http://cockatiels.blogsky.com/